ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 120

(4) เสด็จไปดีแล้ว (5) เป็นผู้รู้แจ้งโลก (6) เป็นสารถีฝึกคนที่ฝึกได้ไม่มีใครยิ่งกว่า (7) เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย (8) เป็นผู้ตื่นและเบิกบานแล้ว (9) เป็นผู้มีโชค ซึ่งย่นย่อลงในหลัก 3 อย่าง คือ

เนื้อหาเกี่ยวกับคุณสมบัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่สำคัญซึ่งย่นย่อลงในหลัก 3 อย่าง ได้แก่ พระปัญญาคุณ, พระกรุณาธิคุณ, และพระวิสุทธิคุณ รวมถึงคุณของพระธรรมที่สามารถเข้าถึงได้และมีคุณค่าต่อผู้ปฏิบัติ นอก

3.4.2 แสวงหาไทยธรรม (สิ่งของที่ควรให้ทาน) ด้วยความเพียรที่บริสุทธิ์ ให้เหมาะสมและดูควร แก่ผู้รับ เมื่อได้มาแล้วจึงจัดแจงตกแต่งให้งดงาม สะอาด ประณีต ให้เป็นสามีทาน และควรให้ทานให้ ครบถ้วนตามคำสอนที่มีม

เนื้อหาเกี่ยวกับการให้ทานตามคำสอนในพระไตรปิฎก โดยมีสิ่งของที่ควรให้ทาน ได้แก่ ข้าว น้ำ ผ้า และยานพาหนะ รวมถึงการให้ทานในระดับปรมัตถ์ที่เกี่ยวข้องกับการถอนอารมณ์ Attachments ของผู้ให้และผู้รับ การจัดกา

แนวคิด 1. ภูมิของพระโสดาบัน เป็นภูมิลำดับแรกในโลกุตรภูมิ เป็นภูมิที่พ้นจากภพ 3 ของผู้ถึงกระแส พระนิพพาน เป็นพระอริยบุคคลชั้นต้น ผู้ที่เป็นพระโสดาบัน มีคุณวิเศษสามารถละสังโยชน์ได้ 3 อย่าง คือ สักกายทิฏ

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับโลกุตรภูมิและประเภทของพระอริยบุคคล โดยเริ่มจากพระโสดาบันที่เป็นภูมิแรกของการบรรลุธรรม ซึ่งสามารถละสังโยชน์สามข้อ และไม่กลับมาเกิดเรื่อยๆ ซึ่งต่อมาเป็นพระสกิทาคามี ที่สามาร

หลังจากบวชในบวรพระพุทธศาสนาได้ไม่นาน ก็ได้รับคำแนะนำจากพระเรวตเถระให้ไปประเทศศรีลังกา เพื่อ แปลอรรถกถาพระไตรปิฎกฉบับภาษาสิงหลเป็นภาษามคธ ท่านถูกพระสังฆปาลมหาเถระชาวศรีลังกา ทดสอบความรู้ทางพระพุทธศาสนา

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเรื่องกรรมในพระพุทธศาสนา เริ่มต้นจากอดีตของพระเรวตเถระ ที่ได้รับมอบหมายให้แปลอรรถกถาพระไตรปิฎกจากภาษาสิงหลเป็นภาษามคธ และการที่ท่านต้องแต่งอธิบายคาถาซึ่งนำไปสู่การเกิดคัมภีร์วิส

1.4 วิธีการเจริญกสิณ ในการเจริญกสิณทั้ง 10 อย่าง มีวิธีการที่ในการทำมณฑลกสิณและการใช้กสิณแต่ละ อย่างเป็นนิมิตในการทำสมาธิดังต่อไปนี้ 1.4.1 ปฐวีกสิณ (กสิณดิน) ในการเจริญปฐวีกสิณ ผู้ปฏิบัติควรทราบวิธีกา

เนื้อหานี้นำเสนอวิธีการเจริญกสิณทั้ง 10 อย่าง โดยเฉพาะการทำมณฑลกสิณดินหรือปฐวีกสิณตามที่กล่าวไว้ในคัมภีร์วิสุทธิมรรค ไม่ว่าจะเป็นการเลือกดินที่ไม่มีโทษ 4 ประการ หรือการเตรียมดินสีอรุณเพื่อใช้เป็นนิมิต

บทที่ 4 กายคตาสติ .. 4.1 ความเป็นมาของกายคตาสติ 4.2 ความหมายของกายคตาสติ 4.3 กิจเบื้องต้นก่อนเจริญกายคตาสติ 4.3.1 ความฉลาดในการศึกษา 7 อย่าง 4.3.2 ความฉลาดในการพิจารณา 10 อย่าง 4.4 วิธีเจริญกายคตาสติก

บทนี้สำรวจความเป็นมาของกายคตาสติ รวมถึงความหมาย กิจเบื้องต้น และวิธีการเจริญกายคตาสติ โดยเน้นที่การศึกษาความฉลาดในการพิจารณาอาการ 32 และวิธีการปฏิบัติในการเจริญกายคตาสติเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย นอกจากนี

นั้นอีก ข้อนี้ฉันใด เมื่อปฏิกูลนิมิตปรากฏแล้ว ผู้เจริญก็พึ่งก้าวล่วงบัญญัติฉันนั้น 6. อนุปุพฺพมุญจนโต การพิจารณาโดยทิ้งโกฏฐาสะที่ไม่ปรากฏ โดยทิ้งสี สัณฐาน ที่เกิด ที่ตั้ง ขอบเขต ตามลำดับ คือ ในขณะที่พ

เอกสารนี้เกี่ยวกับการพิจารณาโกฏฐาสะซึ่งมีการเลือกสรรโดยละทิ้งที่น้อยชัดเจน จนเหลือเพียงหนึ่งเดียวและเข้าถึงฌาน เนื้อหาทำเปรียบเทียบการปฏิบัติการกับนายพรานและลิงในป่าตาล ที่ทำให้เราสามารถเข้าสู่กระบวนก

เสมอกันในบุคคล 4 จำพวกนั้น เช่นเดียวกับในเมตตาภาวนา เมื่อถึงขั้นของสีมสัมเภทแล้ว ก็ทำนิมิตนั้นให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปทำความเพียรมากเข้าๆ ในที่สุดก็จะบรรลุถึงขั้นฌานที่ 3 ในระบบของฌาน 4 และ ได้ ฌาน 4 ในระ

การแผ่กรุณา 3 อย่าง เรียกว่าอนโทสผรณา (แผ่ทั่วไป), โอทิโสผรณา (แผ่เจาะจง), และ ทิโสผรณา (แผ่ในทิศต่างๆ) มีวิธีการและคำบริกรรมที่ชัดเจน ผู้ที่บรรลุถึงขั้นอัปปนาสมาธิจะสามารถใช้วิธีเหล่านี้ในการฝึกจิตได

แนวคิด 1. กรรมในพระพุทธศาสนา หมายถึง การกระทำที่ประกอบด้วยเจตนา มีลักษณะ 2 อย่าง คือ กุศลกรรม และอกุศลกรรม ซึ่งสามารถปรากฏออกมาได้ทั้งทางกาย วาจา และใจ 2. กรรมมี 12 อย่าง จัดแบ่งเป็น 3 ประเภท ได้แก่ ก

กรรมในพระพุทธศาสนา หมายถึง การกระทำที่ประกอบด้วยเจตนา แบ่งเป็นกุศลกรรม และอกุศลกรรม ซึ่งให้ผลในทางกาย วาจา และใจ โดยมีกรรม 12 อย่าง แบ่งเป็น 3 ประเภทคือ ตามกาล, ความหนักเบา, และหน้าที่ วิบากเป็นผลจากก

ท่านแสดงนิพพานไว้ 2 นัย คือ 1. สอุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง การดับกิเลสหมดแล้ว แต่เบญจขันธ์เหลืออยู่ เช่น พระอรหันต์ที่ยังมีชีวิตอยู่ 2. อนุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง การดับกิเลสหมดแล้ว และดับเบญจขันธ์แล้วด้วย

นิพพานแบ่งออกเป็น 2 นัย คือ สอุปาทิเสสนิพพาน ที่ดับกิเลสแต่เบญจขันธ์ยังคงอยู่ เช่น พระอรหันต์ที่ยังมีชีวิต และอนุปาทิเสสนิพพาน ที่ดับทั้งกิเลสและเบญจขันธ์ เช่น พระอรหันต์ที่สิ้นชีวิตแล้ว สอุปาทิเสสนิพ

Boประช พจนานุกรม สำหรับ หนังสือธรรมะเพื่อประชาชน ๕๕๒ กุศลกรรมบถ ทางแห่งกรรมดี, ทางทำดี, ทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล, กรรมดี อันเป็นทางนำไปสู่สุคติมี ๑๐ อย่าง กุศลธรรม ขันติ a ขันธมาร ธรรมที่เป็นกุศล, ธรรมฝ

เนื้อหาเกี่ยวกับกุศลกรรมบถซึ่งเป็นทางแห่งกรรมดีที่มี 10 อย่าง การรู้จักขันธ์ 5 และความสำคัญของกรรมในฝ่ายกุศลและอกุศล โดยเน้นถึงความอดทนและการปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุวิชาในชีวิต ตั้งแต่การมีศีลจนถึงการเข้

suall พจนานุกรม สำหรับ หนังสือ ธรรมะเพื่อประชาชน ๕๔๐ กุศลกรรมบถ ทางแห่งกรรมดี, ทางทำดี, ทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล, กรรมดี อันเป็นทางนำไปสู่สุคติมี ๑๐ อย่าง กุศลธรรม ขันติ 0 ขันธมาร ธรรมที่เป็นกุศล, ธรรมฝ

กุศลกรรมบถเกี่ยวข้องกับกรรมดีที่เป็นทางนำไปสู่สุคติมีทั้งหมด 10 อย่าง ซึ่งประกอบด้วยหลักธรรมที่สำคัญ เช่น ขันติ การอดทน ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่นำไปสู่ความเป็นพระอรหันต์ หลักการปฏิบัติและการศึกษาคัมภีร์ทา

พจนานุกรม สำหรับ หนังสือธรรมะเพื่อประชาชน ៥៤២ กุศลกรรมบถ ทางแห่งกรรมดี, ทางทำดี, ทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล, กรรมดี อันเป็นทางนำไปสู่สุคติมี ๑๐ อย่าง กุศลธรรม ขันติ 0 ขันธมาร ธรรมที่เป็นกุศล, ธรรมฝ่ายกุศล

หนังสือเล่มนี้นำเสนอแนวทางการทำดีผ่านกุศลกรรมบถที่มีอยู่ 10 อย่าง รวมถึงความสำคัญของธรรมที่เป็นกุศล และการปฏิบัติตนสู่การบรรลุธรรมในพุทธศาสนา มีกล่าวถึงขันธ์ 5 และกรรมทั้งกุศลและอกุศลที่มีผลต่อชีวิตมน

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 14 เมื่อจะเรียงอักขระให้เป็นลำดับ จำจะต้องเรียงนิสสัยไว้ก่อน ท่านจึง เรียงสระก่อน ก็สระนั้นเล่า ก็เป็น ๒ อย่าง เกิดในฐานเดียวบ้าง เกิดใน ๒ ฐานบ้าง, คว

ในบทนี้ได้ศึกษาเกี่ยวกับการเรียงอักขระในบาลี โดยเริ่มจากการเรียงนิสสัยซึ่งรวมถึงการจัดเรียงสระที่เกิดในฐานเดียวและ 2 ฐาน โดยสระในฐานเดียวต้องเรียงก่อนตามลำดับของฐานที่เกิด ทั้งนี้ควรให้ความสำคัญกับเสี

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 23 นิเทศนั้น ดังนี้ว่า ในอรรถแห่งพระอภิธรรมทั้ง ๔ ตามที่ยกขึ้นแสดง ไว้ ข้าพเจ้าจะแสดงจิตก่อน ๆ จิตชื่อว่ามี 4 อย่าง เพราะอรรถว่า มีอย่า

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์จิตตามพระอภิธรรม โดยมีการอธิบายถึงประเภทของจิต 4 ประเภท พร้อมกับการวิเคราะห์ความหมายของกามาวจรจิตซึ่งเกี่ยวข้องกับกามภพ การท่องเที่ยวในกามภพถูกอธิบายอย่างละเอียดเพื่อให้เข้า

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 63 คาถาว่า จตุมคฺคปุปเภเทน เป็นต้น ประกอบความว่า โลกุตตร จิตอย่างประเสริฐ คือที่เรียกว่าอย่างยิ่ง เพราะไม่มีจิตอื่นจะยิ่งไปกว่า ตน ท่าน

บทนี้อธิบายถึงโลกุตตรจิตซึ่งเป็นจิตที่มีความประเสริฐที่สุด โดยได้เสนอมุมมองเกี่ยวกับการตัดกิเลสและการบรรลุถึงสัมมาสมาธิผ่านมรรค ๔ อธิบายถึงความแตกต่างของจิตและผลของการกระทำที่เกิดจากกุศลจิต อธิบายการเ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 75 อนึ่ง (ธรรมเหล่านั้น) เว้นวิตก ถึงการสงเคราะห์เข้าในจิต ประกอบ ด้วยทุติยฌาน ฯ (ธรรมเหล่านั้น) เว้นวิตกและวิจาร ถึงการสงเคราะห์ เข้าใ

บทนี้กล่าวถึงการสงเคราะห์เข้าในจิตที่ประกอบด้วยฌานต่างๆ และธรรมที่เกี่ยวข้อง โดยอธิบายถึงการที่จิตสามารถเข้าสู่ฌานและความแตกต่างกันของธรรมในแต่ละระดับของจิต ได้แก่ ปฐมฌานถึงปัญจมฌาน รวมถึงอาการที่ปราก

* ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 109 อธิธัมมัตถสังคหบาลีแปล ปริเฉทที่ ๓ ชื่อปกิณณกสังคหะ [สังคหาคาถา] ธรรมคือจิตและเจตสิก ๕๓ อย่าง ประกอบกัน สมควรแก่การประกอบ โดยสภาพ

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์อภิธัมมัตถสังคหะซึ่งเน้นการศึกษาธรรมที่ประกอบด้วยจิตและเจตสิก 53 อย่าง โดยการจัดแยกธรรมเหล่านั้นตามเวทนา เหตุ กิจ และอารมณ์ รับรู้ถึงเวทนาทั้ง 5 ได้แก่ สุข ทุกข์ โสมนัส โทมนัส แ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 129 อรรถว่า ยินดี คือพอใจของสัตว์ทั้งหลาย ฯ อารมณ์คือรสนั้น เพราะ เหตุนั้น จึงชื่อว่ารสารมณ์ ฯ ที่ชื่อว่าโผฏฐัพพะ เพราะอรรถว่า อัน สัตว

เนื้อหานี้พูดถึงการวิเคราะห์อารมณ์ต่างๆ ในอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยเฉพาะความเข้าใจในคำว่า ยินดี และโผฏฐัพพะ เพื่อเข้าใจในธรรมารมณ์ และการเป็นอยู่ภายใต้กาลต่างๆ เช่น พระนิพพาน และความหมายที่ถูกต้องของอาร

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 197 นี้เป็นหมวด ๔ แห่งกรรมในอธิการนี้ ฯ [กำหนดความตายด้วยเหตุ ๔ อย่าง] ชื่อว่าความเกิดแห่งมรณะ (คือความเกิดตาย) มี ๔ อย่าง คือ เพราะสิ้

บทนี้กล่าวถึงกรรมที่มีส่วนทำให้เกิดความตาย โดยแบ่งออกเป็น 4 ประเภท และอธิบายถึงการปรากฏของนิมิตพร้อมการเปลี่ยนแปลงของจิตในช่วงเวลาที่ใกล้ตาย โดยการแสดงถึงการกระทำทางกรรมที่มีผลในการเกิดขึ้นในภพใหม่ ที